வெங்காயங்களால் வந்த வினை!!

தலைப்புக்கும் விசயத்துக்கும் என்ன சம்பந்தம் எண்டு யோசிக்காதயுங்கோ, வாசியுங்கோ தெரியும். ஒரு பட்டாம்பூச்சியின் அதிர்வுக்கும், பூகம்பத்துக்கும் தொடர்பு இருக்கு எண்டு 'கயாஸ்' தியரி சொல்லேக்க, என்னுடைய தலைப்புக்கும் விசயத்துக்கும் கூட தொடர்பு இருக்க தானே வேணும். ஆகவே மறுபடியும் சொல்லுறன் யோசிக்காதயுங்கோ, வாசியுங்கோ.

'cricket is a gentile man game ' எண்டதை நேற்றும் நிருபித்தார் இங்கிலாந்து அணித்தலைவர் Andrew Strauss. நேற்று நடந்த இங்கிலாந்து இலங்கை மேட்ச் பாத்தவர்களுக்கு தெரியும் நடந்தது. பாக்காதவைக்கு ஒரு சின்ன re-play.

இலங்கை அணி வீரர் Mathews எதிர்கொண்டது இங்கிலாந்து அணி வீரர் onions வீசிய பந்தை. பந்தை 'long on ' திசைக்கு அடித்துவிட்டு ஒரு ஓட்டத்தை எடுத்துவிட்டு மறு ஓட்டம் எடுக்க முற்படும் வேளையில் எதிரே வந்த பந்து வீச்சாளருடன்(Onions) மோதுண்ட காரணத்தால் runout ஆகவேண்டிய சந்தர்ப்பம். நடுவர்கள் கூடி ஆலோசித்து Mathews ஆட்டம் இழந்ததை உறுதி செய்தனர். Mathews மனமில்லாமல் மைதானத்தை விட்டு வெளியெறிவிட்டார். முரளி கூட உள்ளே இறங்க ஆயத்தமான வேளையில் உள்ளே இருந்து அழைப்பு. களத்ததுக்கு மீண்டும் அழைக்கப்பட்டார் Mathews. அழைத்தவர் நடுவர் என்றாலும், அழைக்க சொல்லி கட்டளை இட்டவர் இங்கிலாந்து அணித்தலைவர் Strauss. நடுவர் அறிவித்த தீர்ப்பை மாற்ற கூடிய அதிகாரம், அதாவது ஆட்டம் இழந்தாலும் மறுபடி கூப்பிடக்கொடிய அதிகாரம் எதிரணித்தலைவருக்கு மட்டுமே உண்டு. Mathews ஆட்டமிழந்து வெளியேறிய நிலையில் சக வீரர்களுடன், குறிப்பாக Onions உடன் கலந்தாலோசித்த Strauss உடனடியாக Mathews ஐ கூப்பிடுமாறு நடுவர்களுக்கு அறிவித்தார். batting powerplay எடுக்க போகும் தறுவாயில் அரைச்சதம் கடந்த ஒரு வீரரை மீண்டும் அழைப்பது என்பது தற்கொலைக்கு சமன். என்றாலும் விளையாட்டை விளையாட்டாக மட்டும் கருதி Strauss அவரை மீண்டும் களத்ததுக்கு அழைத்தது ''cricket is a gentile man game ' தான் என்பதை எடுத்துக்காட்டியது. இந்த மாதிரியான ஒரு சூழ்நிலையில் ஆட்டமிழந்ததாக அறிவிக்கப்பட்ட ஒரு வீரரை அதுவும் அரைச்சதம் கடந்து, நல்ல போர்மில் இருக்கும் ஒருவரை மீண்டும் அழைக்கும் மனநிலை இலங்கை அணித்தலைவர் சங்ககாரவுக்கோ, இல்லை அவுஸ்ரேலிய முன்னாள் தலைவர் பொன்டிக்குக்கோ, ஏன் இந்திய அணித்தலைவர் தோனிக்கோ வருமா என்பது சந்தேகமே.

என்றாலும் உள்ளே வந்த mathews வாய்ப்பை சரிவர பயன்படுத்தாமல் ஆட்டமிழந்தது இலங்கை அணிக்கு ஏமாற்றமே. போகும் போது நன்றி கூறிச்சென்ற mathews இக்கு பாரட்டத்தான் வேணும். இது எல்லாத்துக்கும் காரணம் வெங்காயங்கள் தான். என்ன விளங்கலையோ? அதன் Graham Onions ஐ தான் சொன்னான். onions எண்டால் தமிழ்ல வெங்காயங்கள் தானே. இந்த வெள்ளைக்கராங்களுக்கு பெயருக்கு பஞ்சம் போல. வெங்காயம், வெள்ளை, பிரவுன், மணி(bell ), கொல்லன்(smith ) எண்டு எல்லாம் பெயர் வைக்கிறாங்கள். வெளிநாடு வாழ் தமிழ் மக்களே!! நீங்கள் கண்டு பிடித்து வைக்கும் அந்த வாயில் நுழைய கஷ்டப்படும் பெயர்களை கொஞ்சம் வெள்ளைக்கராங்களுக்கும் சொல்லுங்கோவன். உங்களுக்கு புண்ணியமாப் போகும்.

இண்டைக்கு ஒரு நல்ல சண்டை, மனிக்கவும் மேட்ச் இருக்கு. இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் செஞ்சூரியன் பார்க்ல! உலகிண்ண வரலாற்றில் ஒருதடவையும் பாகிஸ்தானிடம் தோல்வியடையாத இந்தியா இன்றும் அதை தக்க வைக்குமா, இல்லை இன்று வென்று சரித்திரத்தை மாற்றுமா பாகிஸ்தான் என்பதை பார்க்கும் ஆர்வம் உங்களைப்போல் எனக்கும் இருக்கிறது. நாளைக்கு சிங்கபூரில பார்முலா ஒன்(formula 1)கார் ரேஸ் வேற இருக்கு. பொழுது போக்குக்கு குறைவில்லை.

உன்னைப்போல் ஒருவன் - நமக்கு வேண்டும்

காலையில் வீட்டுக்கு காய் கறி வாங்கப்போகும் ஒருவன், மாலையில் வீடு திரும்புமுன் செய்யும் ஒரு திருவிளையாடலே உன்னைப்போல் ஒருவன். பத்து மணி நேரத்துக்குள் முடிந்துவிடும் ஒரு சம்பவம். முள்ளை முள்ளால் தான் எடுக்கவேண்டும் என்ற பழமொழிக்கிணங்க, தீவிரவாதத்தை ஒழிக்க தீவிரவாதமே சரி என்பது படத்தின் ஆன்லைன். வழமையான தமிழ் சினிமாவுக்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒரு கதைக்களம். முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒரு திரைக்கதைப்பாணி. இன்று நாம் உட்கார்ந்த இடத்தில் இருந்து கொண்டு எதையும் செய்து முடிக்கலாம் என்ற நிலையில், இந்த கதையின் நாயகனும் ஒரு மொட்டைமாடியில் இருந்து கொண்டு தமிழ்நாட்டு போலிஸையே, ஏன் தமிழ்நாட்டு அரசாங்கத்தையே ஆட்டுவிக்கும் உத்தி சினிமாவுக்கு புதியது என்ற சொல்லலாம். பாட்டு இல்லை, சண்டையில்லை, கதாநாயகி கூட இல்லை. எல்லாவற்றையும் தாண்டி கமலின் டிரெட்மார்க் முத்தம் கூடயில்லை. ஆனாலும் படத்தை ரசிக்க முடிகின்றது. படத்தில் ஒரு வேகம் இருக்கின்றது என்பதை ஒப்புகொள்ளதான் வேணும். வளவளவென்று இழுத்தடிக்காமல், ஆங்கில படப்பாணியில் இரண்டு மணிநேரத்துக்குள் படம் முடிவது கனகச்சிதம்.

தமிழ் நாட்டில் ஆங்காங்கே குண்டு வைத்துவிட்டு, நான்கு தீவிரவாதிகளை விடுவிக்க கேட்கிறார் கமல். போலிஸ் தீவிரவாதிகளை விட்டாதா?, விடுபட்டவர்கள் என்ன ஆனார்கள் என்பதை நீங்கள் திரையில் தான் காணவேண்டும். போலிஸ் கமிஷனராக வரும் மோகன்லால் கமலுக்கு போட்டியாக நடித்திருக்கிறார். தான் ஒரு கேரளா மாநிலத்தவன் என்பதை சொல்லிடிகாட்டுவதில் என்ன அவசியம் வேண்டியிருக்கிறது என்று தெரியவில்லை. மலையாளம் கலந்த தமிழ் அழகாகத்தான் இருக்கிறது. கூடவே வரும் இரண்டு பொலிஸ்காரர்களும் பின்னி பிடலுடுக்கிறார்கள். குறிப்பாக கணேஷ் வெங்கட்ராமன் தமிழ் சினிமாவில் அக்சன் ஹீரோகளுக்கு ஒரு ஆப்பு வைக்கலாம், வைக்காமலும் போகலாம். அதிகார மட்டங்களுக்கிடையே நடக்கும் சம்பாசனைகள் மிகவும் கூர்மையானவை. லக்ஷ்மிக்கு மோகன்லால் சொல்லும் பதில்கள் அருமை. அதற்காக இரா. முருகனுக்கு ஒரு 'சபாஷ்' சொல்லலாம். படம் முழுக்க கிளோஸ்அப் காட்சிகள். முதல்வர் என்று டம்மி பீசைக்காட்டாமல், நிஜ முதல்வரின் குரலை பாவித்தது நல்ல முயற்சி. முதல்வரின் வீட்டிலும் படப்பிடிப்பு நடந்திருக்கிறது.

கடைசியில் கமல் கொடுக்கும் கொள்கை விளக்கவுரையில் காட்டும் உணர்ச்சிகள் ஏராளம். சோகம், இயலாமை, ஏக்கம், தவிப்பு, அழுகை என்று அத்தனையையும் காட்டி இறுதியில் நின்று, நிதானித்து கண்டிப்புடன் கூறும் அழகே தனி. "தீவிரவாதி என்று மிரட்டினால் பயத்துடன் கேட்கும் நீங்கள்(போலிஸ்), நான் ஒரு சாதரணன் என்று தெரிந்தவுடன் குரலை ஏற்றுகிறீர்கள், நானும் ஒரு தீவிரவாதி தான். தீவிரவாதத்தை ஒழிக்கும் தீவிரவாதி" என்ற வசனங்கள் பிரமாதம். தனது பெயர் வாக்காளர் அட்டையில் இல்லாமல் போனதையும் நாசூக்காக குறிப்பிட தவறவில்லை கமல். இரா. முருகனின் வசனங்கள் அருமை. பின்னணி இசைக்கும் ஒரு 'ஓ' போடலாம். சில இடங்களில் பின்னணி இசை மௌனித்திருபதும் அற்புதம். படத்தில் சில லாஜிக் ஓட்டைகள் உண்டு என்றாலும் கதைக்கு பொருந்துகிறது.

இந்த மாதிரியான படங்கள் வருவது இதுதான் முதல்தடவை அல்ல. ஆனாலும் வந்த படங்களுக்கு நடந்த சம்பவங்களை நாடறியும். உதாரணம், எவனோ ஒருவன். அவ்வாறு இந்தப்படமும் போகமல் இருப்பது ரசிகர்களின் கையில்தான் இருக்கிறது. கலைஞர்களின் ரசிப்புத்திறமை எப்போது ரசிகர்களுக்கு வருகிறதோ அன்று தான் இந்த மாதிரியான முயற்சிகள் வெற்றியீட்டும் என்பது எனது எண்ணம். உன்னைப்போல் ஒருவன் -New face of terror.

உன்னைப்போல் ஒருவன்- எனது பார்வையில்.

முள்ளை முள்ளால் தான் எடுக்கமுடியும் என்ற பழமொழியின் தத்துவத்தை தாங்கி தீவிரவாதத்தை ஒழிக்க தீவிரவாதமே சரி என்று சொல்லும் படம். ஹிந்தியில் வந்த 'எ வெனிஸ்டே' என்ற படத்தை இதுவரை நான் பார்த்ததில்லை. அதனால் அந்த படத்தின் திரைக்கதைக்கும் இந்த படத்தின் திரைக்கதைக்கும் உள்ள ஒற்றுமை, வேற்றுமைகளை ஆராயும் அருகதை எனக்கில்லை. என்றாலும் உன்னைப்போல் ஒருவனின் திரைக்கதைப்பாணி நன்றாகவே இருக்கிறது. அடிப்படையில் நான் ஒரு கமல் சினிமாவின் வெறிப்பிடித்த ரசிகன் என்றாலும் அவரது எல்லா படங்களையும் போற்றி, ஆராதித்து புளகாங்கிதம் அடையும் மனப்பான்மை இல்லாதவன். கமலின் ரசிகன் என்ற வட்டத்தை விட்டு வெளியில் வந்து இந்த படத்தை பற்றி பேசுவனேயானால், இதை ஒரு சமுதாய சீர்திருத்த கருத்தை/தேவையை வலியுறுத்தும் படமென்றே சொல்லுவேன். இது போல பல படங்கள் வந்திருக்கின்றன. உதாரணத்துக்கு 'எவனோ ஒருவன்' என்ற படத்தை கூறலாம். தனி ஒரு மனிதன் (கமல் சொல்லும் அந்த 'common man') சமூகத்தின் மேல் கொண்ட காதலினால் சட்டத்தை தன் கையில் எடுப்பதனால் வரும் பின்விளைவுகளை காட்டிய படம் 'எவனோ ஒருவன்'. ஆனல் அந்த படத்துக்கு கிடைத்த மரியாதையை/வரவேற்ப்பை நீங்கள் அறிவீர்கள்.

உன்னைப்போல் ஒருவனும் அந்த வகையிலேயே வருகிறது. படத்தின் கதையை நான் இங்கே சொல்லுவது எழுத்துலக தர்மம் ஆகாது. கோடிகளை கொட்டி எடுத்த அந்த திரைக்காவியத்தை நீங்கள் திரையில் கண்டுகளிப்பதே நல்ல சினிமாவுக்கு நாம் செய்யும் கைம்மாறு. ஆயினும் படத்தில் வரும் சுவாரசியமான சில சம்பவங்களை பகிர்வது ஒன்றும் பெரிய குற்றமில்லை என்று கருதுவதால் இங்கே சில விடயங்களை பகிர்ந்து கொள்கின்றேன்.

கமலின் பெயர் வாக்காளர் அட்டையில் இல்லாமல் போனதை இங்கே நாசூக்காக சொல்லியிருப்பார். தன்னை 'common man' என்று சொல்லிக்கொள்ளும் கமலை மோகன்லால் கேட்பார் 'நீ என்ன கமான் மானா? இல்லை சுப்பர் மானா? (are you a 'common man' or superman?)என்று ' அதற்கு கமல் 'இல்லை நான் இன்விசிபிள் மான்(invisible man)' என்று சொல்லுவார். வாக்காளர் அட்டையில் பெயரில்லாத ஒருவன் இன்விசிபிள் மான் தானே என்று கேட்பார். அதில் அர்த்தம் இருக்கிறது. அதேபோல இன்னும் ஒரு காட்சியில் மோகன்லாலும், முதல்வரும் பேசிக்கொள்ளும் போது, மோகன்லால் சொல்லுவர், "எல்லாம் கடவுள் கையில்தான் உண்டு"(every thing is in god's hand) என்று. அதற்கு முதல்வர், "அது சிக்கலான கையாச்சே" என்று பதிலுரைப்பார். காலம் காலமாக கமல் தனது படங்களில் முன்வைக்கும் நாத்திக கருத்தின் வெளிப்பாடே இந்த வசனம்.

தமிழ் சினிமாவின் அடிப்படை விதிகளை மீறி தைரியமாக கமல் கொடுத்திருக்கும் ஒரு படமாகவே இதை காண்கின்றேன். நான்கு பாடல், இரண்டு சண்டைக்காட்சி, கிளாமர் ஹீரோயின் என்ற போர்முலாவை தாண்டி, கதாநாயகி இல்லாமல், படத்தில் வரும் எல்லோருக்கும் சம அளவு கனத்தை கொடுத்திருகிறார். தன்னை பின்நிலைப்படுத்தி சக பாத்திரங்களைக்கொண்டு கதையை நகர்த்தியிருப்பது தமிழ் சினிமாவுக்கு புதியது. அதேபோல பாடல் காட்சிகள் இல்லாமல் பயணித்திருப்பதும் நன்றாக உள்ளது(உண்மையில் இந்தபடத்துக்கு பாடல் காட்சிகள் வைக்கமுடியாது). சரித்திரத்தை திரும்பிப்பார்தால், தமிழ் சினிமா ரசிகர்கள் இம்மாதிரியான முயற்சிகளுக்கு காட்டிய/ கொடுத்த ஆதரவு குறைவு என்றே சொல்லலாம். எனினும் கமலின் இந்த முயற்சி வெற்றியளிக்கும் என்பது எனது எதிர்பார்ப்பு. ஒட்டுமொத்த சமூகமும் உணர்ந்து திருந்தினாலன்றி தனியொரு மனிதன் திருந்திப்பயனில்லை என்பதே எனது தாழ்மையான கருத்து.

A9 வீதியால் போய் இருப்பாரோ மனுஷ்யபுத்திரன்?

இந்த வாரம் வெளிவந்திருக்கும் உன்னைப்போல் ஒருவன் படத்தில் உள்ள ஒரு பாடல் எனக்கு பிடித்திருக்கிறது. கமலஹாசன் பாடிய, மனுஷ்யபுத்திரன் எழுதிய 'அல்லா ஜானே' என்று தொடங்கும் பாடல் வரிகள் உண்மையிலேய அருமையாக உள்ளது. எனக்கு என்ன சந்தேகம் எண்டால், இந்த பாடலை எழுதிய மனுஷ்யபுத்திரன் கிட்டடியில A9 வீதியூடாக பயணம் செய்திருப்பரோ என்பது தான்.

சரணத்தின் தொடக்கம் பிரமாதமாக உள்ளது.

"வீதிகள் எங்கும் வேதனை நிழல்கள்

வீடுகள் எங்கும் விம்மிடும் குரல்கள்

வீட்டுக்கு போகும் பாதைகள் எங்கே?

வேட்டை முடிந்து திரும்புதல் எங்கே?"

அண்மையில் A9 வீதியூடாக யாழ்ப்பாணம் சென்ற எனது நண்பர்களின் வாயிலாக நான் அறிந்த விடயம் யாதெனில், ஓமந்தை தொடக்கம் முகமாலை வரையிலான A9 வீதியின் இரு மருங்கும் கண் கொண்டு பாக்கமுடியாதபடி இருப்பதாக சொன்னார்கள். அவர்கள் சொன்னது சரியாகத்தான் இருக்கிறது. A9 வீதியெங்கும் வேதனையின் நிழல்கள் தான் நிழலாடுகிறது. அங்கே உள்ள வீடுகளில் எல்லாம் விம்மிடும் குரல்கள் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும். தங்கள் வீட்டுக்கு போகும் பாதையை தொலைத்தவர்களே அநேகம் பேர். அரச பயங்கரவாதம் தன் வேட்டையை முடித்து விட்டது. நாங்கள்(குறிப்பாக நான்) இது பற்றி பேச அருகதை இல்லாதவர்கள். அங்கே மக்கள் அனுபவித்த, அனுபவித்து கொண்டிருக்கின்ற கொடுமைகளில் ஒரு சத விகிதமேனும் அனுபவியாதவர்கள். சும்மா வெறுமனே தொலைக்காட்சிகளில் காண்பிக்கும் வீடியோக்களை பார்த்து பெரு மூச்சு விடுவதோடு நமது அனுதாபம் முடிந்து போகின்றது என்பதே உண்மை.

எனக்கு பிடித்த அந்த கவிவரிகள் இங்கே முழுமையாக,

அல்லா ஜானே அல்லா ஜானே

கண்ணீர் அறியாக் கண்களும் உண்டோ?

மண்ணில் பெருகா குருதியும் உண்டோ?

நன்மைகள் தீமைகள் யார்தான் அறிவார்?

நாளையின் தீர்ப்பை யார் தான் தருவார்?

வீதிகள் எங்கும் வேதனை நிழல்கள்

வீடுகள் எங்கும் விம்மிடும் குரல்கள்

வீட்டுக்கு போகும் பாதைகள் எங்கே?

வேட்டை முடிந்து திரும்புதல் எங்கே?

பிள்ளைகள் நடுங்கும் பேய்களின் நடனம்

பேரீருள் இன்று நிலவினை திருடும்

அழிந்தவர் குரல்கள் சுவர்களில் கேட்கும்

அடுத்தவர் மொழிகள் திசைகளை அசைக்கும்

வெல்பவர் எல்லாம் போர்களில் இங்கே

வீழ்ந்தவர்க்கெல்லாம் பெயர்களும் இல்லை

முகங்கள் இல்லா மரணத்தின் பாதை

முடிவோன்றும் இல்லா அழிவின் பாதை

முழுக் கவிவரிகளுமே நமக்கு பொருந்துமாற் போல் இருக்கிறது. சில மாதங்களுக்கு முன் வெளிவந்த 'ஆயிரத்தில் ஒருவன்' படத்தில் கூட கவிப்பேரரசு வைரமுத்துவின் பேனா உதிர்த்த வரிகளும் எங்கள் சோகத்தை செல்வதாக இருந்தது. இது பற்றி 'கிடுகு வேலியில்' ஒரு பதிவை இட்டுள்ளார். இவை தற்செயலா, இல்லை அறிந்து செய்யப்படாதா என்று தெரியவில்லை. எது எவ்வாறாயினும் எமக்காக அழ, அனுதாபப்பட சில ஜீவன்கள் இருக்கின்றது என்பது சந்தோசமளிகின்றது.

அவளா? நானா??

இண்டைக்கு காலம (காலையில) 'வாயு புத்திரனின்' ஒரு மாதிரியான பக்கத்தை வாசிச்சுகொண்டிருந்தன். "ஒரு மாதிரியான பக்கம்" எண்டவுடன நீங்கள் தப்பா நெனைக்க கூடாது.. அது அவர் எழுதிற பதிவு.அவருடைய யாழ் கொழும்பு பிரயாணத்தை பத்தி தன்னுடைய நகைச்சுவை கலந்த பாணியில எழுதியிருந்தார். நல்ல இருந்திச்சு. இப்ப விஷயம் அதில்ல. அவர் சொன்ன விஷயம் ஒண்டு எண்ட மனசில பதிஞ்சிருந்தது. அதாவது கொழும்பில இருந்து யாழ்ப்பாணம் போட்டு திரும்ப வாறத்துக்கு விமானத்தில டிக்கட் எடுத்தால் ஒரு மாச சம்பளம் கரைஞ்சு போகும் எண்டு கவலைப் பட்டு கொண்டிருந்தார். அது எண்டால் உண்மை தான். அதுக்கு நாங்கள் ஒண்டும் செய்யவும் முடியாது. இந்த விமான கட்டணம் தொடர்பாக பாரளுமன்றத்தில கூட கதைச்சவையாம். அங்க கதைச்ச ஒரு எம்.பி. ஒராள் சொன்னாரம் கொழும்பில இருந்து சென்னைக்கு போட்டு வாறத்துக்கு 12000 காணும், ஆனா உங்க பக்கத்தில இருக்கிற யாழ்ப்பாணம் போட்டு வாறத்துக்கு 25000 வேணுமாக் கிடக்கு எண்டு. அந்த மனிசன் சொன்னதில தப்பில்ல. ஆனால் யாருக்கு சொன்னது எண்டது தான் பிழை. எங்கட அரசாங்கத்தை பத்தி தெரியும் தானே. காசை குறைக்க மாட்டினம். பதிலுக்கு சென்னைக்கு போட்டு வாறத்துக்கு இருக்கிற காசை கூட்டி போட்டு சொல்லுவினம், இப்ப பாருன்கோ, சென்னைக்கு போட்டு வர 40000 , யாழ்ப்பாணம் போட்டு வர ஆக 25000 தானே எண்டு. சும்மா கிடந்த சங்கை ஊதிக் கெடுத்தானாம் ஆண்டி எண்ட கணக்கா போடும்

நான் அந்த அரசியல பத்தி கதைக்க வரேல்ல. நான் கதைக்க வந்த விஷயம் என்னவெண்டால் இப்ப விமான பயணங்கள் எண்டது பஸ் பயணம் மாதிரி மலிஞ்சு போட்டு எண்டத பத்தி தான். அட, அவசரப் படாதேயுங்கோ. இது நடக்கிறது இலங்கையில இல்லை, வெளி நாடுகளில. இந்தியாவில கூட இப்ப மலிவு கட்டண விமான சேவை நிறுவங்கள் இருக்கு. ஐரோப்பிய நாடுகளிலையும் இருக்கு. மலேசியாவில 'air asia' எண்டு சொல்லி ஒரு நிறுவனம் இருக்கு. சொன்னால் நம்ப மாட்டியள், கோலாலம்பூரில இருந்து சிங்கப்பூருக்கு போக வெறும் 39 ரிங்கிட்(மலேசிய காசு)தான். நான் ஒருக்கா அதில சிங்கப்போருக்கு போட்டு வந்தனான். விட்டில இருந்து ஏர்போட்டுக்கு போக டக்ஸிக்கு 35 ரிங்கிட் கொடுத்தது வேற கதை. ஆனால் பஸ்ஸில போறத்துக்கே நாப்பத்தஞ்சு,அம்பது ரிங்கிட் தேவைப்படும். அதோட பஸ்ஸில போக குறஞ்சது அஞ்சு மணித்தியாலம் தேவைப்படும். பஸ்சில போறதும் ஒரு சுகமான அனுபவம் தான். முந்தி ஓமந்தை, தாண்டிக்குளம் தாண்டி போற மாதிரித்தான் இதுவும் . மலேசிய மற்றும் சிங்கப்பூர் குடிவரவு/குடியகல்வு நிலையங்களில இறங்கி ஏற வேணும். இந்த சில்லேடுப்பிலும் பாக்க பிளேன்ல போனால் நல்லது எண்டு நினைச்சன்.

நான் சொன்னது ஒரு உதாரணத்துக்கு. இப்பிடி எல்லா இடத்துக்கும் போகலாம். இப்ப புதுசா கொழும்புக்கும் ஓடத்துவங்கிட்டாங்கள். முன்னுக்கே டிக்கட் பதிவு செய்து வைச்சால் கொழும்பில இருந்து கோலாலம்பூர் வந்து போக எங்கட காசுக்கு 15000 மிச்சம் என்ன. ஆனால் சில நிபந்தனைகள் இருக்கு. மற்ற விமானங்களில தாறமாதிரி சும்மா சாப்பாடும் தண்ணியும் (தண்ணி எண்டால் விளங்கும் தானே) தரமாட்டினம். உள்ளுக்க கொண்டு திரிஞ்சு விப்பினம். வேணும் எண்டால் வாங்கலாம். வேண்டாம் எண்டால் கண்ணை மூடிக்கொண்டு தூங்கலாம். நான் ஏன் துங்கவேணும் எண்டு சொல்லுறன் எண்டால், நீங்கள் நித்திரை இல்லை எண்டால் அவையள் (அது தான் விமான பணிப் பெண்கள்) உங்களை பாத்து, "sir don't you like to have something?" எண்டு நுனி நாக்கு ஆங்கிலத்தில கேப்பினம். ஆக்கள் வேற பாக்க அம்சமா இருப்பினம். என்னை மாதியான ஆக்கள் எண்டால் வேற வழியில்லாமல் இல்லை எண்டு மறுக்க முடியாமல் ஓம் எண்டு மண்டைய ஆட்டி வாங்கி போடுவம். அது வேற தண்டச் சிலவாப் போடும். அதுக்கு தான் சொல்லுறது அவை வாறினம் எண்டால் சத்தம் போடமல் நித்திரை மாதிரி கிடக்கவேண்டியது தான். உண்மையில பசிச்சால் சாப்பிடலாம். அடுத்தது போக்கிறத்துக்கு பெட் சீட் தரமாட்டினம். கதிரைக்கு முன்னால டிவி இருக்காது. மத்தப்படி எல்லாம் ஒண்டு தான்.

இப்படித்தான் நான் போகேக்கையும் ஒரு பெம்பிளை சாப்பாடு விட்டு கொண்டு வந்தா. எனக்கு பக்கத்தில இருந்த மனுசனும் மனிசியும் வங்கிச் சாப்பிட்டிசினம். நான் ஏலவே ஏர்போட்டில இருந்த subway ல சாப்பிட்டிட்டுத் தான் போனனான். டக்ஸிக்கு அநியாயமா 35 ரிங்கிட் குடுத்திட்டன் எண்ட கடுப்பு வேற. இதுக்க அவள் நிக்கிறாள் வாங்கு எண்டு கொண்டு. என்னுடைய மானத்த வங்கிறதில அவளுக்கு அவ்வளவு சந்தோசம் போல கிடக்கு. ஆள் வேற பாக்க செமையா இருந்தாள். என்ன செய்ய வேற வழியில்லாமல் ஒரு கோப்பியும் சன்விச்சும் வங்க வேண்டியத போச்சு. அதுக்கு 10 ரிங்கிட் வங்கிப்போட்டாள் அறுவாள்.என்ன தான் எண்டாலும் மற்ற விமான சேவை நிறுவனங்களோட ஒப்பிடேக்க இது சரியான மலிவு என்ன. இப்ப எங்கட பெடியள் ரண்டு பேர் மலேசியாவுக்கு வாறத்துக்கு இருக்கினம். அவையளும் இந்த மலிவு கட்டண விமானத்தில தான் வரபோகினமாம். அவையும் வந்த பிறகு நானும் அவங்களோட சேர்ந்து இங்க மலேசியாவில லங்காவி எண்ட தீவுக்கு போற பிளன்ல இருகிறன். அதுவும் இந்த மிளிவு கட்டண விமானத்தில தான். உண்மைய சொன்னால் பஸ்ஸில போறாத விட காசும் குறைவு, நேரமும் மிச்சம் என்ன. இந்த முறை நான் உள்ளுக்க சாப்பாடு வாங்கிற ஐடியா இல்லை. இந்த முறை அவளுகள் என்ன மாயம் மந்திரம் செய்ய போறாளுகளோ தெரியல. பாப்பம் கடைசில வெல்லுறது நானா இல்லை அவளா எண்டு..